အပ္တေခ်ာင္းရဲ႔ပံုျပင္

အရင္ကေႀကာင္းေတြျပန္ေတြးတိုင္ လြမ္းရမလို၊ ေဆြးရမလို၊အားတက္ရမလို ၿဖစ္ေနတတ္ တာ သဘာ၀လား။
ကၽြန္ေတာ္ေနမေကာင္းတာ ႏွွစ္ရက္ ရွိျပီ။
တေန့တေန့ အိမ္ိမွာေနရတာေတာ္ေတာ္ပ်င္းဖို.ေကာင္းတယ္။ တေနကုန္ on line တက္။အေႀကာင္းမရွိအေႀကာင္းရွာ ဟိုcomment ေပး ဒီ comment ေပး။ ဟိုေႀကာင္းစဥ္းစား ဒီအေႀကာင္းစဥ္းစားရင္းငယ္ငယ္ကအေႀကာင္းေတြစဥ္စားမိၿပန္ေ၇ာ။

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေပါ့၊ ေမ ေမ က ကၽြန္ေတာ္ ကိုအပ္၀ယ္ခိုင္းသည္၊ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ တုန္းကအပ္၀ယ္ရင္ စကၠဴ ေလးမွာအပ္ကိုစိုက္ၿပီးေပးလိုက္တတ္ႀကတယ္. ေမေမက တစ္က်ပ္ ေပးၿပီးေငြအပ္တေခ်ာင္း၀ယ္ခိုင္းခဲ့ တယ္။
အိုး.... ေျပာရအုန္းမယ္ တက်ပ္နဲ့ေငြအပ္၀ယ္တယ္ဆိုလို. မရံု ဘူးထင္မွာဆိုးလို. ၊အခ်ိန္က ၁၉၉၁ ေလာက္တုန္းကေပါ့. အခုေတာ့ဘယ္ရပါ့ မလည္း.......

ကၽြန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံ ၁က်ပ္ ကိုင္ျပီး လမ္းထိတ္က ကြမ္းရာဆိုင္ သို့အေျပးတပိုင္း ကေလးတို့ သဘာ၀အတိုင္းထြက္လာတာေပါ့။ အဲ ဆိုင္ ေရာက္ေတာ့ အပ္၀ယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က အပ္ကို လက္မနဲ့လက္ညိွဳးမွာညွပ္ ကိုင္ၿပီးအိမ္ၿပန္.... လမ္းမွာ ေတြးခ်င္တာေတြး၊ အေဆာ့တပိုင္းနဲ့ ျပန္လာတာ ေပါ.၊ စဥ္းစားတဲ့အထဲမွာ ေမ ေမ က အၿမန္ၿပန္လာ ေနာ္ သေ၀ထိုးမေနနဲ့ဆိုတာကိုသတိရျျပီး ေၿပးမယ္ေပါ.။
အဲျပသနာကအခုမွစတာ လက္ထဲကအပ္ကဘယ္အခ်ိန္ကက်သြားလည္းမသိဘူး လက္ထဲမွာအပ္ကမရွိေတာ့ဘူး။


အားပါးပါး (ရည္ရြတ္သံ) ..... ကၽြန္ေတာေဇာေခၽြးေတြျပန္လာသည္..ေႀကာက္လည္းေႀကာက္လာသည္။ အိမ္ေရာက္ရင္အေမက သမမွာ....အေမသမရင္မလြယ္ စိန္ေဗဒါထက္လက္သံေပ်ာင္တယ္... ကၽြန္ေတာ္ လည္း ေတာ္ေက်ာခ်မ္းသြားသည္။.. ကဲ ကၽြန္ေတာဘာလုပ္တယ္ထင္လည္း. က်ေျပာက္သြာတဲ့အပ္ကို လမ္းအစလမ္းအဆံုးၿပန္ရွာ ေတြ႔လိုေတြ႕ညားေပါ။ ကံေကာင္းပါတယ္ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကံေကာင္းသြားသည္။

ကၽြန္ေတာ္ကံေကာင္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အပ္ၿပန္ေတြ႔လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ၊ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္အပ္ျပန္ရွာတဲ့လမ္းမွာ ပိုက္ဆံ ၁က်ပ္ ေကာက္ရလို႔ေပါ့။ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ဟဲ ဟဲ။ အေမဆူမွာအေမရိုက္မွာမေႀကာက္ရေတာ႔ဘူး။
အေမ့လက္သံနွင့္ ကၽြန္ေတာ့ဆိုငို သံက ရပ္ကြပ္ထဲ မွာေတာ္ နာမည္ႀကီးသကိုး... ကဲထားလိုက္ပါ အဲဒီခုဏကေကာက္ရတဲ့ေငြ၁က်ပ္နဲ႔ အပ္ျပန္၀ယ္ျပီး ျပန္ခဲ့ တာေပါ့...

ဒီတႀကိမ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလး အပ္ကို ကရုစိုက္ လိုက္တာေပါ့ဘယ္ရမလည္း။ နွစ္ခါကံမေကာင္းနိုင္ဘူးေလ။
ကၽြန္ေတာ္လည္းကိုအျဖစ္ကို ကိုျပံဳးရင္က ေအာ္ ငါေတာ္ေတာ္ေတာင္ေနာက္က်ေနပါလား.. တြက္ႀကည့္အံုေလ. အသြားအျပန္ နာရီ၀က္ခရီးက အခုဆို ၁နာရီေႀကာ္ေႀကာ္ရွိေနျပီ.... ကၽြန္ေတာ္တြက္တြက္ေလး ျပန္လာလိုက္သည္။

အိမ္ေရာက္လို အ၀ ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး ေမေမ ရဲံ အသံ က နား၀မွ ၀င္၍ တီးေနႀကလက္က ေတာ့ ေက်ာဗ်င္ကိုေဗ်ာတင္လိုက္ သည္။ ဒါေလးခိုင္းတာကိုဒီေလာက္ေတာင္ ႀကာရလား။ ကၽြန္ေတာ္ကံမေကာင္းပံုေလးေပါ့။

အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ားေျမခ်ားမွာ ၆ နွစ္ေက်ာ္ချဲ့ျပီ... အေမ့ ရဲ႔ဒါေလးခိုင္းတာေတာင္ ဒီေလာက္ႀကာလားဆိုတဲ့စကားသံရယ္၊ ေက်ာဗ်င္ေဗ်ာတင္ တာေလးေတြကိုအရမ္းသတိရတယ္အေမ.....ငယ္ငယ္က ဒီအေႀကာင္းေလးစဥ္းစားမိတိုင္း ျပံဳရယ္ မိသလို လြမ္ဆြတ္ငိုေႀကြမိတယ္အေမ.................



ကၽြန္ေတာ့ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ...အေရးအသားမေကာင္းရင္ခြင္ံလႊတ္ေပးပါ။
ဆည္းဆာခ်ိဳ